Turkije
Dinsdag 14 mei 2024
Om 7.15 uur zijn we richting Schiphol vertrokken. Het was erg druk op de weg. Maar .... we waren op tijd. Eerst de auto afgeleverd, dan de incheckbalie, tassencontrole en als laatste de douane. We hadden nog een uur over voor het boarden om 11.55 uur. Met een half uur vertraging gingen we om 13.00 uur de lucht in. Om 17.10 uur plaatselijke tijd zijn we in Istanboel geland, aan de Aziatische kant.
Tamer, de reisleider wachtte ons op. De chauffeur heet Tansel. Met de bus reden we naar het hotel dat aan de Europese kant ligt.
Woensdag 15 mei 2024
Om half 9 zijn we met de bus vertrokken naar het plein waar zowel de Aya Sofia moskee als het Topkapi paleis liggen.
Topkapi paleis.
Sultan Mehmet II gaf in 1459 de opdracht tot het bouwen van het paleis, waarna het van 1465 tot 1853 het centrum van de Osmaanse heerschappij was.
Het paleis bestaat uit vier verschillende hoven. Het eerste hof wordt omringd door hoge muren. De eerste toegang is de keizerlijke Poort.
De Poort van de Groet leidt naar het tweede hof met diverse gebouwen.
Door de Poort van Geluk kom je in het derde hof, dat het centrum van het paleis vormt, een tuin omgeven door de Zaal van de Privékamer gebruikt door personeel, de schatkamer, de harem, enkele paviljoens en de bibliotheek van Ahmed II in het midden.
Het vierde hof was de privé tuin van de sultan met een aantal paviljoens, kiosken en terrasjes.
In de gebouwen worden heel veel blauwe tegels gebruikt.
Ayasofya
De Hagia Sophia of Ayasofya is een voormalige christelijke, oosters-orthodoxe kathedraal, die nu als moskee en museum in gebruik is. Van 537 tot 1453, toen het huidige Istanbul nog Constantinopel heette, was de Hagia Sophia de grootste kathedraal ter wereld. Na de val van Constantinopel in 1453 werd de kathedraal, onder Ottomaans bestuur, het islamitische gebedshuis Ayasofia. In 1934, tijdens het bewind van Atatürk, werd het gebedshuis een museum, en vanaf 2020 werd het opnieuw een moskee (door mister E). Door geldgebrek is het bovenste gedeelte weer een museum. Het gebouw staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Hippodroom
Is een groot ovaal plein met een fontein en 2 obelisken en ligt bij de zij-ingang van de Blauwe Moskee.
De vroegere hippodroom, een paar meter lager, werd gebouwd tussen 203 en 330 en werd gebruikt voor paardenrennen. Hier is weinig van over. De twee obelisken die op de spina stonden zijn wel bewaard gebleven.
Blauwe moskee
De moskee is gebouwd in opdracht van Sultan Ahmet, en is het islamitische antwoord op de Hagia Sophia. De Blauwe Moskee werd gebouwd tussen 1609 en 1617, bijna 1100 jaar na de voltooiing van de Hagia Sophia.
De Blauwe Moskee heeft een centrale koepel van 33 meter doorsnede waaromheen lagere koepels zijn geplaatst. De moskee heeft zes minaretten. Het aantal minaretten stond symbool voor de rijkdom van de sultan.
De Blauwe Moskee wordt zo genoemd vanwege de 20.000 blauwachtige tegeltjes. De blauwe tegeltjes zijn voornamelijk aangebracht op de hogere delen en op de binnenplaats. De gebeeldhouwde gebedsnis, de mihrāb, geeft de richting van Mekka aan en is altijd tegenover de hoofdingang.
Na het diner gingen we eerst naar de kabelbaan in Eyüp, Pierre Loti. Vanaf de berg heb je uitzicht over Istanboel, de Bosporus, de Gouden Hoorn. Op het terras kregen we een kop turkse thee.
Toen reden we verder naar het Taksimplein. We kregen uitleg over de rellen van jaren geleden en dat de media in het buitenland dit niet goed weer gaf. Er zijn een paar bomen gekapt, het verkeer gaat nu onder het plein door en er is een nieuwe moskee gebouwd.
Lopend zijn we naar het uitgangsgebied gegaan. Veel straatjes met restaurantjes, muziek enz. Heel gezellig. Dan komen we uit op de bekendste winkelstraat waar ook nog een oud trammetje rijdt.
Met de bus gingen we nog naar de blauwe moskee waar de Aya Sophia tegenover staat. Beide gebouwen zijn mooi verlicht ‘s avonds.
Om 22.45 uur waren we weer terug in het hotel.
Donderdag 16 mei 2024
Om 9.00 uur zijn we naar de Süleymaniye-moskee gelopen. De moskee is ontworpen door de architect Sinan in opdracht van de Ottomaanse sultan Suleyman ı. De bouw duurde van 1550 tot 1557. De koepel is 53 meter hoog.
Sinan heeft ontdekt dat als je een struisvogelei met een gaatje ophangt er een lekkere geur verspreid wordt in de moskee. Ook heeft hij ontdekt dat als je kruiken open verwerkt in de koepel het geluid niet naar boven gaat maar naar beneden.
We kregen ook uitleg over Islamitische gebruiken zoals het ritueel wassen.
Via smalle straatjes en trappetjes kwamen we in de Egyptisch bazaar. Een gedeelte is overdekt.
Op een hoek is een houten preekstoel waar 's morgens gebeden wordt voor een goede handel.
Daarna maakten we een boottocht over de Bosporus. Eerst de Aziatische kant en daarna de Europese. Aan de Bosporus staan een paar paleizen en moskeeën. Een moskee heeft de dunste minaretten van Istanboel.
Na de boottocht hadden we vrije tijd. We hebben nog wat in de bazaar gelopen, een trui gekocht en daarna onder de brug in een restaurant wat gedronken.
Na een lange dag gingen we naar het hotel voor het diner.
Vrijdag 17 mei 2024
We vertrokken om half 7 en reden naar het Aziatische deel van Istanboel, richting Bursa. De kortste route is met de bus op de pont over de Zee van Marmara.
In Bursa bezochten we weer een moskee.
Ulu Cami
De moskee staat bekend om zijn decoratieve kalligrafie en bevat 192 monumentale muurinscripties. Het grootste deel van de kalligrafie dateert van tussen 1778 en 1938. De kalligrafie is geschilderd op de muren, kolommen en op kleine en grote platen. Het zijn koranverzen, naam van Allah, Mohammed enz., en het wauw teken. Het wauw teken betekent: geboorte van een mens.
ook is er een oude fontein.
Even verderop is een hoza han (cocon handel). Bursa ligt op de vroegere zijderoute en hier werd dan ook zijde verhandeld. Op de verdieping waren kamers voor de overnachting.
De winkeltjes die er nu gevestigd zijn verkopen zijden sjaals.
De groene moskee
De moskee werd gebouwd in opdracht van Mehmet I. De bouw duurde van 1391 tot 1421.
De plattegrond heeft de vorm van een T, met de brede zijde aan de ingang. Aan de ingang bevindt zich een vestibule. Oorspronkelijk waren zowel de binnen- als de buitenkant van de moskee bekleed met blauw-groene Iznik-tegels, waaraan de moskee haar naam dankt.
Op de heuvel er naast is een mausoleum gebouwd, Yeşil Türbe. De binnenkant is bekleed met blauwe tegels en er staan een paar grafkisten.
En dan verder naar Troje.
Troje is nu een ruïne en bestaat uit verschillende (9) lagen/steden op elkaar en elke laag heeft weer verschillende bouwperiodes. De oudste is van 3000 bc de jongste uit de Byzantijnse tijd. De stad werd meerdere keren verwoest en weer opgebouwd op de puinhopen.
De Trojaanse oorlog wordt beschreven door Homerus in Ilias en Odyssee.
Het verhaal gaat dat door de grieken een houten paard gebouwd werd, hoe mannen werden verstopt in de poten, in de romp zat graan. De Trojanen controleerden alleen de romp. Ondertussen deden de Grieken die het paard brachten alsof ze vertrokken en verstopten zich. De Trojanen sleepten het paard de stad binnen en gingen feestvieren. Toen iedereen lag te slapen, uitgeput van het feest, kwamen de Grieken uit het paard, doodden de wachten, openden de poorten en lieten de andere teruggekeerde Grieken de stad binnen. De Trojanen werden afgeslacht en de stad werd in brand gezet.
Uit modern onderzoek kan een mogelijke oorlog worden afgeleid die tussen 1193 en 1184 v.Chr. zou hebben plaatsgevonden, maar dan uit financiële beweegredenen.
Troje staat op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Na Troje reden we naar het hotel in Çanakkale om de koffers af te leveren.
Lopend gingen we nog naar het paard van Troje dat aan de boulevard staat. Dit paard is gebruikt in de film Troje. Een heel groot houten paard.
Zaterdag 18 mei 2024
We zouden om 7 uur vertrekken. Helaas, de bus was kapot. Een bout is gebroken. Dus de bus naar de garage. Gelukkig kon het gemaakt worden en konden we rond 12 uur vertrekken.
Om half 6 waren we in Eskişehir. Een studentenstad en wordt het Venetië van Turkije genoemd. Het is hier druk, er zijn veel mooie winkels
We zouden hier een rondvaarttocht maken. Om 6 uur stonden we bij de boten. Door de drukte en omdat er nog 2 groepen voor ons stonden en omdat ze om 7 uur moesten sluiten, ging dit niet door.
Toen maar naar het hotel gelopen.
Onderweg viel iemand over een betonblok. De betonblokken en kleine paaltjes staan vlak bij de stoeprand om de 2/3 meter en zijn vrij laag.
Na het eten zijn we nog met een gedeelte van de groep de stad in geweest en kregen een rondleiding van Tamer.
En van deze groep ging een gedeelte weer terug (o.a. ik) het andere gedeelte ging nog wat drinken (o.a. Wim). In het hotel zaten zij vast in de lift.
Zondag 19 mei 2024
Vandaag weer vroeg vertrokken, om 7 uur. We reden eerst naar de wijk Odunpazari Evleri van Eskişehir waar gekleurde, historische huizen staan uit de Ottomaanse periode. Dit is de eerste nederzetting van de stad (ong. Het jaar1200). Veel huizen zijn gerenoveerd in de oude stijl.
Dan verder naar Ankara, de hoofdstad. We bezochten het mausoleum van Atatürk. De eerste president van de republiek Turkije.
De officiële toegang tot het mausoleum is een 262 m lang voetpad, genaamd het Leeuwenpad waaraan beide zijden van het pad twaalf paar leeuwen zijn geplaatst, die zijn uitgehouwen in oud-Hettitische stijl.
Aan het eind van de weg is een groot plein met een hoge trap. Bovenaan de trap is de ingang naar het mausuleum. Binnen staat de kist in een nis met een gouden plafond.
En dan weer naar buiten, de drukte in. Trap naar beneden, plein over en nog een trap naar beneden.
Na de lunch gingen we naar het Museum van Anatolisch beschavingen. Er staan beelden, potten, stenen met reliëf. De periode is vanaf 3000 bc. Er staan mooie beeldjes die ik nog niet eerder gezien heb in een museum.
Aan het eind van de dag kwamen we aan in Cappadocië.
Maandag 20 mei 2024
Om 9.00 uur zijn we vertrokken naar de valleien. Cappadocië is ontstaan door vulkaanuitbarstingen. Door de verschillende soorten steen, harde en zachte, en regen, vorst en warmte zijn er bijzondere rotsformaties ontstaan. De omgeving verandert nog steeds door de weersomstandigheden.
Omdat de boottocht en bezoek aan een automuseum niet doorging omdat de bus kapot was, werd dat nu gecompenseerd. In plaats vaneen bezochten we nu 3 valleien. Een hele goede ruil. Heeft zo moeten zijn 😀.
Zelve vallei
In de rotsen hebben mensen woningen en kerken gemaakt. Door de aangelegde paden en vele trappetjes kon je makkelijk de verschillende rotsformaties bekijken.
Paşabag vallei
Hier staan de bekende 'schoorstenen'. Ook hier zijn paden aangelegd zodat je er makkelijk langs en tussen kunt lopen. Indrukwekkend.
Feeënvallei.
Deze vallei hebben we vanaf de weg bekeken. Je kon er niet langs lopen. Met enige fantasie kan je er figuren uithalen zoals: kameel, moeder met kind, zeehonden enz.
Na de lunch zijn we naar het Göreme open museum gegaan. Hier zijn een klooster, een paar kerken met fresco's en nog wat andere rotsformaties.
Zowel de valleien als het museum staan op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Daarna stopten we bij het Göreme panorama. Een uitkijkpunt over de omgeving.
‘S Avonds hadden we een show. Derwisjen. Mannen in witte jurken die in trance rondjes draaien om hun as op muziek.
Dinsdag 21 mei 2024
We zijn vanmorgen begonnen in de ondergrondse stad Kaymakli. Deze stad werd gebruikt als schuilplaats. Smalle lage gangetjes, een kerk, plek waar gekookt werd, een ventilatiekanaal van 100 meter, een stenen deur, slaapruimtes enz. Van de 9 verdiepingen kan je 4 bezoeken. De eerste 2 verdiepingen kon je nog rechtop staan, verdieping 3 en 4 waren erg laag en smal. Zelfs ik moest door de knieën.
Deze stad staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
We maakten ook een stop bij de duivenvallei, een uitzichtspunt.
Even verderop maakten we weer een stop, nu bij een grotwoning van 2 verdiepingen. Hier mag je binnenkijken. Na de thee gingen we weer verder.
Na de lunch gingen we naar een tapijtenfabriek. Daar maken ze tapijten met een dubbele knoop, o.a. van wol. Ik was snel weer buiten, kreeg overal jeuk. Heb daardoor de verkooppraatjes gemist (pfff).
Na het diner hadden we een excursie: '1000 en 1 nacht'. Volksdansen uit verschillende streken van Turkije. Snel voeten werk, klonk modern, ritmisch. Wel leuk.
Woensdag 22 mei 2024
Om 8.45 uur vertrokken we naar Konya.
Het Mevlana museum was oorspronkelijk een derwisjloge van de Mevlevi-orde, beter bekend als de wervelende derwisjen. Het herbergt het mausoleum van Jalal ad-Din Muhammad Rumi (mevlana), een Perzische soefi-mysticus.
In het gebouw staat de kist van Mevlana en kleinere kisten van zijn volgelingen. Verder liggen er boeken, kommen, enz.
Op de binnenplaats staat een gebouw waar waar de keuken is. Langs de zijkanten van het plein zijn kleine kamers waar de volgelingen les kregen.
Na de lunch gingen we verder naar Beysehir voor de overnachting.
Ook hier een moskee bezocht, de Eşrefoğlu-moskee. De bouw begon in 1296 en is voltooid in 1299. De buitenkant is van steen en de binnen kant van cederhout. In het dak is een raam en er is een sneeuwkuil. Deze werd gevuld met sneeuw zodat de moskee in de zomer koel bleef en het is goed voor de luchtvochtigheid i.v.m. het hout.
Donderdag 23 mei 2024
Om 8.00 uur vertrokken we richting Fethiye. Een reis van 465 km met tussenstops, o.a. in het merengebied en langs het Taurusgebergte.
Daarna kwamen we bij de Saklikent kloof. Deze kloof is ontdekt door een herder die zijn geiten zocht die opeens waren verdwenen.
En dan naar het hotel.
'S avonds met een groepje naar het havenstadje Fethiye geweest en een terrasje gepakt aan het plein.
Vrijdag 24 mei 2024
Om 10.00 uur vertrokken we naar de boot.
Met de boot gingen we de zee op en vaarden langs de kust. Op 2 plaatsen hebben we gezwommen. Het was heerlijk weer, lekkere zee, kortom genieten.
Toen we terug wilden varen kregen ze het anker niet omhoog. Deze zat vast aan een anker van een luxe jacht. Na veel moeite lukte het en konden we, met enige vertraging, terug naar de haven.
Zaterdag 25 mei 2024
Om 7.45 uur zijn we vertrokken uit Fethiye naar Dalyan.
Met een boot gaan we de rivier af richting de Middellandse Zee. Dit gebied lijkt op de Biesbosch maar dan zonder bergen.
Bij de monding van de rivier is het Iztuzustrand. De caretta caretta schildpad legt hier haar eieren. Je kunt hier het strand op en de zee in. De eieren zijn omheind zodat men er niet op kan staan en ‘s avonds is het strand na 7 uur gesloten.
Bij de steiger zagen we heel even een schildpad naar boven komen.
Na een lange rit kwamen we aan bij Hiërapolis, waar ook de kalkterrassen Pamukkale zijn.
We begonnen bovenaan en liepen naar beneden.
Hierapolis (veilige stad) en Pamukkale (katoenpaleis)
Hierapolis werd in het jaar 190 v.Chr. gesticht door koning Eumenes II van Pergamon, die de stad noemde naar Hiera, de vrouw van Telephus, stichter van Pergamon.
De bouwwerken in Hiërapolis zijn voornamelijk in Romeinse stijl opgetrokken (ronde bogen). Het was een toeristenplaats vanwege de thermale bronnen van Pamukkale. Hiërapolis werd een stad gericht op ontspanning, met een spa, theater, een tempel gewijd aan Apollon, een arcaden-boulevard en een typisch Romeinse marktplaats (forum). Maar door de vele aardbevingen en plunderingen heeft Hiërapolis zich nooit volledig kunnen ontwikkelen.
Onder Byzantijnse invloed (ronding bogen werden dicht gemaakt) heeft de stad nog een tweede bloeiperiode gehad. Met de komst van het christendom kreeg Hiërapolis een bisschopszetel.
Wat nu het museum is was vroeger een badhuis. Richting uitgang liepen we langs 2 poorten, 1 romeins-byzantijns en 1 romeins, openbare toiletten en de necropolis, met zo'n 1200 graven.
Het gebied rond Hiërapolis was rijk aan marmer van goede kwaliteit. Dit was voor de stad een belangrijke bron van inkomsten.
Na de zware aardbeving van 1354 was de stad volledig verwoest en dat was het einde van haar geschiedenis.wa
Pamukkale
De kalkterrassen ontstaan door kalk- en koolzuurhoudend water van 35graden dat stroomt uit de warmwaterbronnen op een 200 meter hoge rots. Bij het afkoelen zetten zich kalkachtige bestanddelen af. Het kalkhoudende water loopt via een groot aantal terrassen van een helling. Uit het warme water slaat calciumcarbonaat neer en zo worden dikke pakketten kalk langs de terrassen afgezet en worden de witte terrassen gevormd.
Door het grote aantal toeristen werd het proces van kalkvorming aangetast en het wit werd vies. Een klein gedeelte is open voor toeristen die in het water kunnen. Ben ook even met blote voeten in het water geweest.
De hotels en winkeltjes die er gebouwd waren moesten een paar jaar geleden verwijderd worden.
Beide plekken staan op de werelderfgoedlijst van Unesco.
En dan naar het Spa hotel.
Zondag 26 mei 2024
We vertrokken om 7.30 uur richting Kusidasi en reden eerst langs Pamukkale. Nu keken we van onder naar boven naar de terrassen.
Aphrodisia
Aphrodisia werd bij toeval ontdekt door iemand die weg kwijt was.
Hij kwam in een dorpje waar de bewoners tussen de ruïnes leefden en op een heel oud stenen bankje zaten.
Aphrodisia werd in het begin van de 2e eeuw voor Christus gesticht als stadstaat.
Er is weinig tot niets gerenoveerd.
De tempel van Aphrodite was en is nog steeds belangrijk. De restanten van de vandaag de dag nog zichtbare tempel van Aphrodite gaan terug tot de 1e eeuw v.Chr.
Onder Augustus en Hadrianus werd de tempel uitgebreid en herbouwd. Het karakter van het gebouw veranderde toen het in de 5e eeuw n.Chr. werd omgevormd tot christelijke basiliek.
Verder zijn er nog restanten van een zwembad, een stadion van 262 x 59 meter dat waarschijnlijk het best bewaarde in zijn soort is in het Middellandse Zeegebied.
Verdere bezienswaardigheden in Aphrodisia zijn het tetrapylon, het odeion (klein theater) respectievelijk bisschoppelijk paleis en de thermen van Hadrianus (2e eeuw).
Efese
Efese bestaat uit Hellenistische en Romeinse nederzettingen en lag aan de monding van de rivier Kaistros. Omdat de zee zich terugtrok verplaatste de stad 5x naar een nieuwe locatie.
De bekendste opgravingen zijn de bibliotheek van Celsus (gebouwd voor zijn vroeg overleden zoon) en een groot theater waar zo'n 24000 mensen in konden. Ook de tempel van Artemis heeft er gestaan. Dit is nu alleen een pilaar (is van de 7 klassieke wereldwonderen) en trok pelgrims uit het hele Middellandse Zeegebied. De antieke stad Efese is een uniek voorbeeld van een Romeinse havenstad met een kanaal naar de zee en een binnenhaven.
Er zijn een paar straten, aan weerszijden stonden pilaren, er waren huizen, openbaar toilet met stromend water, badhuizen (ruimtes van koud naar warm water), een kleiner theater (odeon). Waarschijnlijk was er ook een klein ziekenhuis vanwege een steen met een esculaap die er staat.
Apostel Paulus is hier ook geweest en apostel Johannes heeft hier gewoond.
Door oorlogen, plunderingen en verzanding van de haven, nu 5 km van af de kust, werd Efese meer en meer verlaten. In de 11e eeuw was Efese nog maar een dorp. In 1420 werd de stad geheel verlaten omdat de Turken de streek hadden ingenomen.
Ongeveer een derde van de stad is nu afgegraven.
Maandag 27 mei 2024
Om 9.00 uur vertrokken we naar Sirince. Een pittoresk dorpje in de bergen dat vroeger Grieks was. Sirince werd bekend van de Maya kalender waarin stond dat de wereld zou vergaan op een bepaalde dag. Op 2 dorpen na, en 1 daarvan was Sirince. Alle rijke turken gingen daar heen, zoals nu bekend,de wereld verging niet.
Het dorpje heette eerst Cirkince (lelijk), de naam is veranderd in Sirince (mooi).
Bij een restaurant hebben we zandkoffie gedronken, we kregen er turks fruit en water bij om af te wisselen. En als afsluiting vlierbessensiroop.
We hebben nog wat rondgelopen in het dorp.
In een dorp verderop hebben we geluncht.
Om 2 uur waren we weer terug en zijn toen bij het zwembad gaan zitten.
'S avonds nog naar het centrum van Kusidasi geweest en hebben met nog een paar mensen wat gedronken.
Dinsdag 28 mei 2024
We hebben 3900 km gereden en ruim 120 km gelopen.
Om 12.00 reden we naar het vliegveld.
Alles ging weer vlot en met iets vertraging gingen we om 4 uur de lucht in en waren we in bijna 4 uur boven Amsterdam. Door drukte konden we niet direct landen dus nog een half uur vertraging erbij. Rond half 8 zijn we geland. Rond half 11 waren we weer thuis.
Foto’s
1 Reactie
-
Ingrid:13 juni 2024Wauw, wat weer een mooie reis Wilma. Weer veel gedaan en gezien, Super leuk. Op naar de volgende verre reis in september.